Nainital, Delhi, Leh, Dharamsala, Amritsar….EN EEN NIEUWE ROADMOVIE!!!
We zijn duidelijk niet meer aan de hitte boven de 40 graden gewend. Het zweet gutst overal vandaan als we India weer inrijden. Ramen staan helemaal open, maar omdat we door alle gaten in de weg niet zo hard kunnen rijden, waait er maar weinig verkoelende wind de auto in. Hoe gaan we dit oplossen? Weet je wat, we hebben toch een dagje over, we rijden gewoon de bergen weer in. En daar gaan we, slingerend de berg op naar Nainital, op 2000m hoogte lekker wandelen rondom een groot bergmeer om af te koelen. Om het bergmeer heen zijn allemaal shopjes en restaurantjes gebouwd waar je kunt eten en souveniers kunt kopen. Ook voor Indiërs blijkt dit een vakantiebestemming om even bij te komen van de hitte. Grappig is dat, in Nederland zoeken we in de zomer de hitte op, de Indiërs zoeken in de zomer de koelte op. En eindelijk maken we dan kennis met de Indiase middenklasse. Die waren we nog nergens echt tegengekomen.
Eigenlijk staan we niet enorm te springen om India weer in te gaan. De chaos, de ranzigheid, het eeuwige geroggel en getoeter, de hitte, de wereldvreemdheid van die Indiërs, we zijn wel weer toe aan iets nieuws. Maar Nainital blijkt een Indiase verademing. Het is er koel, de mensen zijn voor het eerst écht vriendelijk en behulpzaam, er heerst orde en ze zien er wereldser uit. Geen stippen meer op het hoofd en vrouwen dragen zelfs een spijkerbroek. Welkom in de wereld van de beter verdienende Indiër!! Een wereld waarin Indiërs buiten hun eigen grenzen gaan kijken en meer op een ‘gewone’ wereldburger gaan lijken. Wat een rust!! Heerlijk.
Na Nainital moeten we toch echt weer even de hitte in, we moeten onze tweede paspoorten ophalen in Delhi en onze moeders hebben daar een heerlijk verwen-pakket naar ons toegestuurd. Gelukkig zitten we, op aanraden van andere overlanders, in een zalig bed&breakfast. Rajesh is de gastheer en een fantastisch enthousiaste vent. We mogen direct meelunchen en hij regelt dat onze auto op een mooi plekje komt te staan als we een weekje weg zijn. We kunnen onze wassen draaien en het internet is zó goed dat we kunnen videoskypen met onze ouders. De paar verplichte nummers in Delhi, Red Fort en moskee, werken we af, maar zijn niet bijster enthousiast over deze stad. Maar Rajesh maakt het toch een onvergetelijke tijd met zijn verhalen over zijn Guru….. die hem zijn vrouw heeft aangewezen met wie hij nu twee kindjes heeft én hij heeft ons in contact gebracht met de indrukwekkende Iraanse Mohammad en zijn vrouw uit Zweden. Mohammad vertelde ons op een avond zijn vluchtverhaal uit Iran en de manier waarop dat zijn manier van leven heeft veranderd. Daar kunnen wij nog veel van leren……!
Na twee dagen Delhi nemen we het vliegtuig naar het hooggebergte in Ladakh, Leh. In Nepal zouden we een tour naar het Tibetaanse Mount Kailash doen, maar omdat de visumaanvraag naar China veel te lang in beslag zou nemen, hebben we besloten dan maar via een andere tour het hooggebergte, het boeddhisme, en het gevoel van ruimte mee te gaan maken. Het wordt de provincie Ladakh in Kashmir (NoordWest-India). Deze streek wordt maar weinig bezocht door toeristen, omdat het al bijna 70 jaar lang een conflictstreek is tussen India, Pakistan en China. De grenzen worden betwist en het gebied zit vol met militairen. Gelukkig is er in het gebied waar wij heen gaan sinds jaren geen aanslag meer geweest, dus begint het toerisme hier weer wat op gang te komen.
Wij hebben een 8-daagse all-inclusive tour met een chauffeur en een gids geboekt. Laat maar komen die hoge bergen…..! Even voor de duidelijkheid…….natuurlijk willen de dames de hoogst berijdbare pas in de wereld op 5600m het liefst zelf met Tilles opklimmen, maar de bergpassen bij Manali zijn nog gesloten voor Til, dus voor ons een mooi excuus om ons eens te láten rijden 
. Daarnaast kan Til ook wel eens een paar dagen vrij gebruiken. We landen ‘s ochtendsvroeg in Leh op 3500m hoogte en worden door de besneeuwde bergentoppen naar ons hotel gebracht. Het is 10 graden, we rillen wat af! Vandaag mogen we niet te veel ondernemen en moeten we veel drinken. Totaal willekeurig kunnen mensen namelijk last krijgen van hoogteziekte en als het jou overkomt dan is eigenlijk het enige medicijn om weer omlaag te gaan. Altijd weer even spannend, maar buiten behoorlijke kortademigheid bij elke traptrede hebben wij gelukkig nergens last van. We hebben een heerlijk hotel met supervriendelijk personeel en fantastisch Indiaas eten. Verwenning alom, we like!!
. Daarnaast kan Til ook wel eens een paar dagen vrij gebruiken. We landen ‘s ochtendsvroeg in Leh op 3500m hoogte en worden door de besneeuwde bergentoppen naar ons hotel gebracht. Het is 10 graden, we rillen wat af! Vandaag mogen we niet te veel ondernemen en moeten we veel drinken. Totaal willekeurig kunnen mensen namelijk last krijgen van hoogteziekte en als het jou overkomt dan is eigenlijk het enige medicijn om weer omlaag te gaan. Altijd weer even spannend, maar buiten behoorlijke kortademigheid bij elke traptrede hebben wij gelukkig nergens last van. We hebben een heerlijk hotel met supervriendelijk personeel en fantastisch Indiaas eten. Verwenning alom, we like!!Op dag twee worden we voorgesteld aan Dolma, onze gids voor de komende vijf dagen. Een klein vrouwtje in een traditioneel Ladakhi outfit. Ze kan gelukkig heel goed Engels en vertelt ontzettend veel over het leven in Ladakh en het boeddhistisch geloof. Wow, wat een leven hebben de mensen hier. Bijna niet voor te stellen dat je hier vrijwillig wilt wonen. Ze vertelt dat de bevolking zo’n acht maanden per jaar bijna geheel geïsoleerd leeft van de buitenwereld, omdat de autopassen door sneeuw gesloten zijn, en er dus geen verkeer mogelijk is. Al het eten dat ze nodig hebben in de winter wordt in de andere vier maanden verbouwd en vervolgens gedroogd, zodat het goed blijft! Overal ligt sneeuw en er is dan niets te doen. Je zou verwachten dat die mensen uit verveling dan maar de hele dag voor de tv gaan hangen, maar nee, in die acht maanden is de electriciteit op rantsoen en krijgen ze 4-5 uur per dag electriciteit. Ook mogen ze maar twee lampjes per huishouden hebben. Echt onwerkelijk! Wat ze dus doen….12 uur per dag slapen, veel bidden en verder gezellig bijelkaar op de yakthee……en dat acht maanden lang!! Dan staat je leven dus gewoon even op ‘pauze’.
Dolma vertelt ook dat ze pas weer sinds twee weken (wij zijn er half mei) een beetje aanvoer van fruit binnen kregen. Een half jaar lang had ze alleen gedroogd fruit gegeten. Onwaarschijnlijk.
Tijdens de tour bezoeken we vele boeddhistische kloosters en leren we alles over de verschillende buddha’s (een stuk of 20). Het is bijzonder om te zien dat monniken ervoor kiezen om zo afgezonderd te leven. Niet alleen afgezonderd van het dagelijks leven, maar ook op afgezonderde locaties. De kloosters zijn namelijk vaak op strategisch handige plekken gebouwd waarbij ze niet enorm opvallen in de omgeving. Zo beland je dan na een uur rijden in een zij-arm van een vallei waarin opeens uit het niets bovenop een berg een klooster voor je opdoemt. Fantastisch om te zien (zie foto’s), maar onvoorstelbaar afgesneden van de rest van de wereld. En dan te bedenken dat er in de winter nauwelijks vervoer mogelijk is! De afgezonderdheid heeft er daarentegen wel toe geleid dat veel kloosters de verschillende overheersingen overleefd hebben, simpelweg omdat niemand ze heeft ontdekt.
Het landschap waar we doorheen rijden is waanzinnig spectaculair. In dit gebied komen drie gebergten samen, de Himalaya (uit Nepal/China), de Karakoram (Pakistan) en de Zanskar (India). De Indus stroomt er doorheen. Het is zo mooi om hier doorheen te rijden! Omschrijven is lastig en plaatjes zeggen zoveel meer, dus kijk naar onderstaande film voor een echte indruk. Die hoge gebergten zorgen er wel voor dat je je als mens even heel nietig voelt! Een bijzondere ervaring.
Na acht dagen vliegen we weer terug naar Delhi, waar dan eindelijk ons verwenpakket is aangekomen. Wat een heerlijkheden! De favoriete koekjes van Suz, bokkepootjes en stroopwafels. De favoriete dropjes van Mo, zacht-zoet. Hollands leesvoer De Linda en Elsevier. En verassingen als een verkoelende fan voor in de auto en lekkere rituals-douche gel. Onwijs leuk om te krijgen als je aan de andere kant van de wereld zit!
Onze laatste dagen India hebben we versleten bij de Dalai Lama in Dharamsala en in Amritsar. De Dalai Lama was helaas niet thuis, maar daardoor niet minder om daar te zijn aangezien 2000m hoogte weer heerlijk verkoelend was. In Amritsar hebben we ons klaar gemaakt voor de overtocht naar Pakistan en hebben we het prachtige gouden paleis bezocht. Zo hoofddoekjes bij de hand, grote broek en bloes aan en hop naar Pakistan!!
The video cannot be shown at the moment. Please try again later.
Wat een verhalen weer. Gelukkig ben ik weer helemaal bij met lezen. Geweldig de indrukken die jullie steeds weer ervaren. Een foto van de slachtpartij eerder viel mee, maar op de bewegende beelden met geluid is het toch wel gruwelijk, maar…. Jullie hebben de horens. Staat wel stoer. De beelden hoog in de bergen zijn geweldig, wat een uitzichten.
Nu door Pakistan, jullie outfit staat super. Misschien bevalt het wel.
Succes weer met het vervolg van jullie reis. Genieten!
Wat een ontzettend leuk filmpje weer het geeft een goede indruk van wat jullie beleven. Gaaf muziekje ook. Ben blij dat het pakket beviel, ik dacht dat je die bokkenpoten wel lekker zou vinden Suus en ik hoop dat de fan een beetje van pas komt. Nou vrouwen, heel veel plezier in Pakistan, we spreken elkaar. Liefs Nan
Hallo levensgenieters
Weer eens aan het lezen op jullie site en val direct mijn mijn neus in de boter!!! Wat een geweldig leuk filmpje weer,de mannen hier genieten zo lekker mee. Wat een ervaring die hoogte met verse sneeuw!!! Madelon en Suzanne heel veel plezier nog met jullie prachtige reis.
Lieve Groetjes Yvonne Jan en Jorel
Weer een heel leuke video! Wat een mooie natuur en landschappen!
HA vrouwtjes van het avontuur!
Herkenbare beelden; de kale langgerekte vlaktes, hoge bergtoppen, de grazende yaks, de kloosters en het ‘gezoem’ van de monniken. Als ik m’n oogjes dichtdoe, waan ik me stiekem ook even in jullie wereld.
Helaas zit ik hier nu gewoon weer tegen een beeldscherm aan te koekeloeren en heb ik links van mij geweldig uitzicht: een bakstenen muur met in de ramen de weerspiegeling van donkergrijze wolken.
Over een uur vertrekken we met alle kleega’s richting de Ardennen, dat wordt mijn weekendavontuur!
Dahaaaaaaaaagh
Hee Dames, ik zie en lees dat jullie nog steeds veel plezier aan het reizen beleven. Ik wens jullie en tilles nog veel reisplezier en veel geluk.
gr, Hans
Hey,
Wat een gave tocht maken jullie er van! Super leuk om jullie verhalen te zien en lezen. En Til houdt het ook een stuk beter dan in begin. Ik kan niet wachten op de verhalen van Pakistan, ik hoop dat jullie minder security nodig hebben.
Onze tocht lijkt al weer historisch lang geleden. Daarom is het ook zo leuk om jullie verhalen te lezen.
Veel plezier in Pakistan, dat wordt zeker ook een hele belevenis, met leuke mensen en bizar mooie landschappen. (vond ik tenminste)
Groeten Kirsten en Michiel